Hoe ben je in dit vakgebied terechtgekomen?
“Eigenlijk heel per ongeluk. Als co-assistent had ik nog nooit van dit specialisme gehoord. Het was tijdens corona, dus alle sollicitaties verliepen online. Ik dacht dat ik me inschreef voor een sollicitatiegesprek binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie, maar het bleek een gesprek bij Jellinek te zijn, verslavingsgeneeskunde dus. Ik dacht: vertel maar, ik ben benieuwd. En toen vond ik het zó leuk, dat ik het ben gaan doen.”
Wat geeft jou voldoening in je werk?
“Verslavingsgeneeskunde gaat verder dan het genezen van ziekte: het gaat over het herstellen van iemands leven. Patiënten geven je enorm veel vertrouwen, en je krijgt daarmee een uniek inkijkje in iemands bestaan. Het is bijzonder om zo’n hechte behandelrelatie op te bouwen.”
Meer weten over dit specialisme?
Verslavingsarts"Elke dag is weer een dag met nieuwe, bijzondere verhalen."
Caroline de JongHoe zorg je ervoor dat een patiënt zich gehoord voelt bij jou?
“Door simpelweg vragen te stellen. Door samen te kijken: Hoe kunnen we ervoor zorgen dat deze dag nét iets beter wordt dan de dag ervoor?
Iemand zei ooit tegen mij: ‘Wat mooi dat je me niet veroordeelt. Wat fijn dat je naar me luistert.’ Dat is precies wat ik wil bereiken. Dat iemand voelt dat hij of zij er mag zijn.”
"Patiënten met een verslaving zijn vaak eenzaam, terwijl ze juist die verbinding nodig hebben."
Caroline de JongWelke eigenschappen zijn denk je belangrijk in jouw vakgebied?
“Ik oordeel niet snel. Ik vind dingen niet snel gek of raar en dat moet je wel kunnen in dit vak. Daarnaast is het belangrijk om grenzen te kunnen stellen, zodat er niet over je heen wordt gelopen. Dat leer je echt met de tijd.”
Hoe zorg jij goed voor jezelf?
“Dat is in dit vakgebied ontzettend belangrijk, want verslavingsproblematiek is vaak zwaar. Een goede werk-privébalans helpt enorm. Ik haal veel plezier uit mijn werk, maar privé is voor mij óók belangrijk. Ik ben vaak op pad, ik sport veel en houd van gezelligheid. Die balans heeft zeker meegespeeld in mijn keuze voor een artsenberoep buiten het ziekenhuis.”
Wat zou je jonge artsen willen meegeven?
“Kies iets wat je écht leuk vindt. En kies iets waarbij je je werk niet voortdurend mee naar huis neemt. Je moet affiniteit hebben met het vak, maar ook met je collega’s. Jaag je dromen na en probeer je niet te veel aan te trekken van verwachtingen van anderen. Alles is mogelijk.”
"Kom eens een dagje meelopen, wie weet raak je ook wel verslaafd aan mijn vakgebied."
Caroline de JongHoe zorg jij er zelf dan voor dat je je werk niet mee naar huis neemt?
“Humor helpt. Ik probeer vaak op een luchtige manier naar dingen te kijken en grapjes te maken op de werkvloer. Dat helpt om complexe problematiek te relativeren. Daarnaast praat ik met de mensen die dichtbij me staan.
En als de druk te hoog wordt? Dan maak ik het bespreekbaar binnen het team. Dat is zó belangrijk in ons vak.”
Bekijk het hele interview met Caroline hier: